Fotoğraf kaynağı "coloplast.co.uk"

Stoma (İleostomi ) Ameliyatı Öncesi ve Sonrası Yaşadıklarım

Bir önceki yazımda Crohn Hastalığı hikâyemi anlatmıştım. O yazıyı okuyarak hastalığımın başlangıç ve gelişim sürecini öğrenebilirsiniz.

Benim stoma hikayem de Crohn hastalığı sonucunda ortaya çıktı. Crohn hastalığı sebebiyle makat bölgemde çok ciddi fistüller oluşturarak oradaki dokulara zarar vererek yıprattı. Bu sebeple de doktorlarım o bölgenin dinlendirilerek tedavi edilmesini uygun gördüler ve bana geçici ileostomi (stoma) açılmasına karar verdiler.

İleostomi (Stoma) Ameliyatı Öncesi Yaşadıklarım

Crohn hastalığı için hastanede tedavi gördüğüm günlerde doktorum gelerek benim Ostomi ameliyatı olmam gerektiğini, mevcut durumda başka bir tedavinin olmadığını en iyi yöntemin bu olacağını söyledi.

Ben o güne kadar Ostominin ne olduğunu bilmiyordum. Hemen internette bir araştırma yaptım ve karşıma Kolostomi ve İleostomi kavramları çıktı. İyice okuyup araştırdım. Ostomi kısaca bağırsağın ağzının insan karnında ağızlaştırılması demekti. İnce bağırsak ya da kalınbağırsağın ağızlaştırılmasına göre de İleostomi ya da Kolostomi şeklinde ayrımı vardı. Biraz daha araştırdıktan sonra aynı işlemin bana da yapılacağını anladım. Ama hangisi olacağını bilmiyordum.

İlk başlarda bu durum bana oldukça endişe verdi. Çünkü bağırsağım karnımda ağızlaştırılacak ve torba takılacaktı. Bu geçici mi olacaktı yoksa kalıcı mı olacaktı belli değildi. Onu tedavideki durum belirleyecekti.

İlk duyduğumda bu durum korkutucu bana geldi. Araştırmalara devam ederken, uzun zamandır kolostomiyle ya da ileostomiyle yaşayan insanların var olduğunu görmem bana biraz cesaret verdi. İnsanlar pek tabi bir şekilde bu halde yaşayabiliyorlardı.

Bu konuda genel cerrah doktorlarına da danışarak onlardan bilgiler almaya çalıştım. Onlar da bana korkulacak bir işlem olmadığını anlattılar. Başka bir çarem olmadığı için biraz istemeyerek, biraz da korkarak bu ameliyatı olmayı kabul ettim. Ve Şubat 2017 tarihinde bir Cuma günü için ameliyat tarihim belirlendi.

Stoma Ameliyatı Öncesi Hazırlık ve Ameliyat Süreci

Cuma günü ameliyat olacağım kesinleştikten sonra Perşembe gününden itibaren ameliyat için hazırlıklara başlandı.

Öncelikle beden temizliği için bana özel bir şampuan verdiler ve yarına kadar her hangi bir zamanda bu şampuan ile banyo yapmam gerektiğini söylediler. Ben de o akşam o verdikleri şampuanla vücudumu yıkadım. O şampuan kafa için kullanılmıyor, sadece vücudun yıkanması gerekiyor.

Daha sonra gece 00.00’dan sonra bir şey yiyip içmemem gerektiğini söylediler. Ben biraz da ameliyat olacağım fikrinin vermiş olduğu heyecanıyla daha öncesinde yiyip içmeyi bıraktım.

Bir de bağırsaklarımı sabaha kadar boşaltabilmek için bazı ilaçlar verdiler. Zaten Crohn hastası olduğum için şiddetli ishalim vardı. Yediklerim zaten sabah kadar kendiliğinden çıkıyordu. Bu yüzden verilmesi gereken ilacın yarısını verdiler. Ertesi güne kadar bağırsaklarım büyük oranda temizlenmiş oldu.

Cuma günü öğleye doğru beni ameliyat için hazırladılar ve ameliyat haneye götürdüler. Bu aşama pek çok insan için sıkıntılı olabilir. Çünkü ameliyat ifadesi insana korkutucu gelebilir. Fakat ben kendimi rahat hissediyordum. Hatta ameliyata girene kadar geçen süreyi kendimce eğlenceye bile dönüştürdüm diyebilirim.

Ameliyat hanenin her bir detayını hatırlıyorum diyebilirim. Daha sonra beni ameliyat masasına yatırdılar. Gerekli işlemleri yaptılar ve bir görevli bana: “Hazır mısın? Şimdi seni uyutacağım” dedi. Ben de “hazırım” deyince narkozu enjekte etti. Daha sonrasına dair hiçbir şey hatırlamıyorum. Ben uyanana kadar her şey bitmişti.

Aradan ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum. Daha sonra öğrendim ki ameliyatım yaklaşık 2-3 saat civarında sürmüş. Tabi bu süreye hazırlık ve uyandırma süreleri de dahil.

Gözlerimi açtığımda ameliyathanenin uyandırma bölümündeydim. Karın kısmında çok az bir ağrı hissediyordum. Narkozun etkisiyle gözlerimi açmakta zorlanıyordum. Ağzımda bir oksijen maskesi vardı ve kendime gelmeye çalışıyordum. O anları da hayal meyal hatırlıyorum.

10-15 dakikalık bir beklemenin ardından, biraz daha kendime geldiğimde bir görevli beni ameliyathaneden alarak genel cerrahi servisindeki odama çıkardı. Orada hasta bakıcılar beni yatağıma yatırdılar. Hemen hemşireler gelip serum ve tansiyon cihazı bağlayarak gözetim altında tuttular. Ertesi güne kadar da sık sık gelip kontrol ettiler.

Narkozun etkisiyle kendimi çok yorgun hissediyordum. Uzun bir süre yarı uykuda yarı uyanık bir vaziyette yattığımı hatırlıyorum. Vakit gece olduğunda idrara sıkıştığımı hissettim. Refakatçi olarak babam vardı yanımda. Ona durumu söyledim. Bu halde kalkıp tuvalete gidemezdim, idrar sondası da takmamışlardı ve henüz kalkmama da izin verilmemişti. Bir lazımlık kullanmak zorunda kaldım. Ve bu durum gece boyunca 3-4 kez tekrarladı. Benim vücudum narkozun etkisini idrar yoluyla attı.

Ertesi gün olduğunda artık narkozun etkisi kalmamıştı ve kendime büyük orada gelmiştim. Göbek deliğinin altında, aşağı doğru uzanan yaklaşık 10-15 cm uzunluğunda 12 tane dikiş vardı. Bu dikişlerin olduğu yer ağrımıyordu ama hareket ederken az da olsa sancı veriyordu. Bu da böyle bir ameliyat için oldukça normal bir durum elbette.

Aynı zamanda karnımın sağ yanında bir torba takılı duruyordu. Ne olduğunu, nasıl kullanılacağını hiç bilmiyordum, daha sonraları öğrenecektim. Stoma ile böylece tanışmış oldum ve İleostomi hikayem başlamış oldu.

İleostomi (Stoma) Ameliyatı Sonrası

Ameliyat sonrası ilk gün benim için farklı bir gündü. Karnımda takılı olan torbaya alışmaya çalışıyordum. Torba kullanımı hakkında pek bir bilgim ve tecrübem olmadığı için biraz endişeliydim.

Bu torbayı nasıl değiştirecektim, nasıl banyo yapacaktım, bu torbanın karnımdan düşme ihtimali var mı gibi pek çok soru aklımı kurcalıyordu. Bunların cevabını daha sonraları öğrenecektim.

Ameliyatın ertesi günü stomam yavaş yavaş çalışmaya başlamıştı. Doktorlar kalkıp gezmemi, hareket etmemi söylüyorlardı. Fakat ben kendimi çok yorgun ve bitkin hissediyordum. Arada sırada kalkıp 15 metre kadar gidip geri yatağıma dönmek zorunda kalıyordum.

İlk gün yiyecek içecek bir şey vermediler. Ertesi gün ise stomam çalıştığı için artık sulu gıdalar alabileceğimi söylediler ve yemek saatlerinde bana sulu gıdalar verilmeye başlandı.

Su, çay, çorba, meyve suyu içebileceğim ve petibör bisküvi yiyebileceğim söylendi. Onlardan azar azar yemeye başladım. Bir sonraki gün ise yani yaklaşık 3. gün, yine herhangi bir sorunum olmadığı için biraz daha katı gıdalar tüketebileceğim söylendi ve daha katı kıtalar yemeye başladım. Bu zamana kadar ağrılarım azaldı ve kendimi daha iyi hissediyordum.

Bu arada doktorlar kontrole geldikleri zaman durumumun iyiye gittiği söylüyorlardı ve bol bol yürümemi tavsiye ediyorlardı.

Bir sonraki gün durumumun iyi olması ve stomamın çalışıyor olması üzerine beni genel cerrahi servisinden taburcu ettiler. Benim crohn hastalığı tedavim devam ettiği için genel cerrahi servisinden tekrar Gastroenteroloji servisine nakil oldum. Orada crohn hastalığı tedavim kaldığı yerden devam etti.

Yukarıda da anlattığım gibi İleostomi (stoma) ameliyatım hazırlık süreci, ameliyat ve ameliyat sonrası süreç yaklaşık olarak 5-6 gün sürdü. Yani stoma ameliyatı olan bir insan başka bir sorunu yoksa ve ameliyat sonrası herhangi bir sorun yaşamazsa ortalama 1 hafta içerisinde hastaneden taburcu olabilir.

Ameliyat sonrası stoma ile ilgili yaşadıklarım genel olarak yukarıdaki gibi özetlenebilir. Bundan sonraki süreci de başka yazılarda anlatacağım.